Προφυλακτική θεραπεία: γιατί δεν πρέπει να διστάζουμε

Οι ημικρανίες είναι μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση νευρολογικών και αγγειακών διεργασιών και η κατανόηση των φάσεων μιας ημικρανίας μπορεί να είναι πολύτιμη για τη διαχείριση και την αποτελεσματική θεραπεία αυτής της πάθησης. H εμφάνιση μιας ημικρανίας μπορεί να είναι αρκετά περίπλοκη και να περιλαμβάνει φάσεις. Οι ημικρανίες δεν είναι απλώς «έντονοι πονοκέφαλοι» αλλά ειδικά νευρολογικά συμβάντα, με μια σειρά συμπτωμάτων που μπορεί να περιλαμβάνουν οπτικές διαταραχές, ευαισθησία στο φως και τον ήχο, ναυτία και, βεβαίως, τον ίδιο τον πόνο. Η ακριβής διάγνωση και διάκριση των παραμέτρων ως έργο ειδικού στην κεφαλαλγία γιατρού θα προσδώσει πολύ σημαντικά οφέλη τόσο στην ταχύτερη αποτελεσματικότητα όσο και στην ασφάλεια της αντιμετώπισης της νόσου.

Οι ημικρανίες μπορεί να εξελίσσονται σε τέσσερις φάσεις:

Πρόδρομη φάση: Αυτή είναι η φάση που μπορεί να συμβεί ώρες ή και ημέρες πριν από την έναρξη του πονοκεφάλου. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν αλλαγές στη διάθεση, λαχτάρα για φαγητό, κόπωση και αυξημένη ευαισθησία στο φως ή τον ήχο. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να βιώσουν αυτά τα προειδοποιητικά σημάδια και να μην συνειδητοποιήσουν καν ότι σχετίζονται με μια επικείμενη ημικρανία. Άλλοι δεν τα εμφανίζουν ίσως ποτέ.
Φάση Αύρας: Δεν βιώνουν όλοι οι πάσχοντες από ημικρανία αυτή τη φάση, αλλά για όσους την έχουν, περιλαμβάνει νευρολογικά συμπτώματα που συνήθως προηγούνται του πονοκεφάλου. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν οπτικές διαταραχές όπως φώτα που αναβοσβήνουν, τυφλά σημεία ή γραμμές ζιγκ-ζαγκ. Οι αύρες μπορούν επίσης να επηρεάσουν άλλες αισθήσεις και κινητικές δεξιότητες.
Φάση κρίσης: Αυτή είναι η στιγμή που αρχίζει ο έντονος πόνος. Από τη στιγμή που αρχίζει ο πόνος, μπορεί ήδη να έχει καταστεί πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί με απλά αναλγητικά
Μετακριτική φάση: Αφού υποχωρήσει ο πονοκέφαλος, ακολουθεί η μετακριτική φάση, η οποία μπορεί να διαρκέσει για ώρες ή και μέρες. Οι πάσχοντες συχνά περιγράφουν ότι αισθάνονται στραγγισμένοι, μπερδεμένοι ή σαν να βρίσκονται σε ψυχική θόλωση. Μερικοί μάλιστα αναφέρουν ότι αισθάνονται ευφορία ή εξαιρετικά κουρασμένοι.

Πολλοί ασθενείς διαπιστώνουν ότι τα παυσίπονα που χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή είναι λιγότερο αποτελεσματικά όταν ο πονοκέφαλος είναι σε πλήρη εξέλιξη. Αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι ο πόνος είναι πιθανότατα αποτέλεσμα πολύπλοκων νευροαγγειακών διεργασιών και τα απλά αναλγητικά μπορεί να μην στοχεύουν αποτελεσματικά τις βασικές αιτίες. Ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε, στην ημικρανία, η κρίση αρχίζει νωρίτερα από τον πόνο. Όταν αρχίζουμε να νιώθουμε τον πόνο, σε πολλές περιπτώσεις είναι ήδη αργά για να έχουμε ικανοποιητική ανταπόκριση στα απλά αναλγητικά. Η ιδιομορφία αυτή αντιμετωπίζεται με την προφυλακτική θεραπεία, ιδίως εφόσον οι κρίσεις ημικρανίας επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής. Η προφυλακτική θεραπεία δεν δρα άμεσα ως παυσίπονο, αλλά μετά από μερικές εβδομάδες, η δράση της μπορεί να παρομοιαστεί με την «έγκαιρη παρουσία» στο αίμα ενός φαρμάκου που απευθύνεται τόσο στον πόνο όσο και στον υπόλοιπο κύκλο εκδηλώσεων της νόσου. Οι πολλές διαθέσιμες σήμερα επιλογές προφυλακτικής θεραπείας οφείλουν να συζητηθούν με τον ειδικό θεράποντα γιατρό.

 

 Κωνσταντίνος Χρ. Σπίγγος, Νευρολόγος MD, PgD

Πιστοποιημένο ιατρείο Κεφαλαλγίας - Κέρκυρα