Η επίδραση των ημικρανιών στην κοινωνική ζωή

 Η χρόνια ημικρανία επηρεάζει πολύ περισσότερο τους ασθενείς σε σχέση με τους απλούς πονοκεφάλους.

Για πολλούς από εμάς, επηρεάζει την κοινωνική μας ζωή, την οικογενειακή ζωή, τη σταδιοδρομία μας, ακόμα και την ψυχική μας σταθερότητα. Πολλοί από εμάς έχουμε κατηγορηθεί ότι είμαστε απομονωμένοι ή αποσυρμένοι, έχουμε ακούσει παράπονα για το ότι δεν συμμετέχουμε σε γεγονότα και μάλιστα ακούμε ότι απλά δεν προσπαθούμε αρκετά γι’ αυτό.

Απομόνωση

Είμαστε τελικά απομονωμένοι από εκείνους που αγαπάμε και ενδιαφέρουμε; Ναι, αλλά υπάρχει λόγος. Τα συμπτώματα που σχετίζονται με την ημικρανία και τη χρόνια ημικρανία μπορούν να καταστήσουν αδύνατο να είμαστε μαζί με άλλους ανθρώπους. 

Αυτό, φυσικά, δε σημαίνει ότι δεν εκτιμούμε μια πρόσκληση για δείπνο ή ότι δεν αποφεύγουμε τις παρέες και την κοινωνική ζωή. Τα πολυάριθμα συμπτώματα που αντιμετωπίζουμε ως μέρος μιας ημικρανίας δεν μας δίνουν μεγάλη ευκαιρία, να διασκεδάσουμε ή να βγούμε έξω. Αυτά τα συμπτώματα περιλαμβάνουν, αλλά δεν περιορίζονται, στην ευαισθησία στα φώτα, την ευαισθησία στους ήχους, την ευαισθησία στις οσμές, τις διαταραχές της όρασης, τη ναυτία και τον ίλιγγο. Έτσι, ενώ μια ταινία και το ποπ κορν στον καναπέ δεν φαίνεται να είναι μεγάλη υπόθεση για σας, μπορεί να είναι καθαρό βάσανο για εμάς.

Δεν συμμετέχει
Υπάρχουν πολλές φορές που πρέπει να επιλέξουμε να μην συμμετάσχουμε σε διάφορα γεγονότα ή περιστάσεις λόγω του ότι θα βρεθούμε αντιμέτωποι με πυροδοτικούς μηχανισμούς ημικρανίας.
Πράγματα που δεν θα επηρεάσουν ένα υγιές άτομο μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικά για εμάς. Κάτι τόσο απλό όσο η έξοδος μέχρι αργά το Σαββατόβραδο μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή της επόμενης μέρας ή ακόμα και της ίδιας νύχτας. Η έξοδος σε μπαρ, συναυλίες ή πάρτι μπορεί επίσης να προκαλέσει μια ημικρανία. Αυτές οι τοποθεσίες και τα γεγονότα μπορεί να είναι εχθρικά περιβάλλοντα για μας λόγω του καπνού και των πολύ δυνατών θορύβων. Ενώ όλοι υποθέτουν ότι απλώς είμαστε αντικοινωνικοί, γενικά επιθυμούμε να μπορούμε να δημιουργούμε αναμνήσεις μαζί σας αντί να κρυβόμαστε μακριά στην ασφάλεια του σκοτεινού μας υπνοδωματίου.

Θεωρία κουταλιού
Συνήθως θα ακούσετε κάποιους ασθενείς να αναφέρουν τη Θεωρία των Κουταλιών. Γράφτηκε από την Christine Miserandino στο youdontlooksick.com. Το δίδαγμα της ιστορίας είναι πολύ δυνατό: μπορούμε να κάνουμε πράγματα μόνο μέσα στα δικά μας μεμονωμένα όρια. Λόγω του πολέμου που διεξάγεται μέσα στο σώμα μας, έχουμε περιορισμένη ποσότητα ενέργειας σε σύγκριση με τα υγιή άτομα, γεγονός που προκαλεί διαφορετικούς περιορισμούς από αυτούς ενός υγιούς ατόμου. Είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε να μην το παρακάνουμε και να πιέζουμε τον εαυτό μας πάρα πολύ. Μερικές φορές, ακόμη και αν δεν πονάμε, ίσως απλά δεν έχουμε την ενέργεια να βγαίνουμε σε ταινίες, συναυλίες ή δείπνο. Ειδικά όταν πρέπει να κάνουμε και πράγματα όπως φροντίδα παιδιών προετοιμασία γευμάτων ή πλύσιμο ρούχων. Εναπόκειται σε εμάς να καταλάβουμε τι μπορούμε να κάνουμε και να κάνουμε πρώτα τα πιο σημαντικά ή απαραίτητα πράγματα, τα οποία μας αφήνουν χωρίς ενέργεια για κάποια επιπλέον, έστω και αν αυτά είναι γεμάτα διασκέδαση. Δυστυχώς, πολλοί από εμάς αντιμετωπίζουν σημαντικούς φίλους ή οικογένειες που απλά δεν καταλαβαίνουν ότι απλά δεν μπορούμε να τους ακολουθήσουμε.

Δεν είναι τόσο απλό όσο το «πίεσε λίγο τον εαυτό σου», όπως πιστεύουν πολλοί άνθρωποι.

Μπορώ να πω από εμπειρία πως, μόλις αρχίσετε να ζείτε τη ζωή σας κάνοντας αυτό που είναι καλύτερο για εσάς και στη συνέχεια τα υπόλοιπα, αν μπορείτε, τα πράγματα τελικά θα είναι πιο εύκολα για σας. Σίγουρα θα μάθετε ποιοι φίλοι είναι πραγματικά εκεί για σας και όχι για αυτό που μπορείτε να κάνετε γι 'αυτούς. Στο τέλος της ημέρας , οι άνθρωποι που είναι ακόμα εκεί είναι οι πιο σημαντικοί. Δεν θα το κρύψω, ήταν δύσκολο όταν άρχισα να λέω στους ανθρώπους "όχι, απλά δεν μπορώ ..." αλλά ακόμη και αν στεναχωρήθηκαν κάποιοι τελικά το ξεπέρασαν. Ξέρω ότι όλοι έχουμε τον φόβο ότι απογοητεύουμε τους ανθρώπους, αλλά στο τέλος της ημέρας πρέπει πρώτα να βάλεις τον εαυτό σου γιατί κανένας άλλος δεν θα το κάνει για σένα.

Συγγραφέας: Αmanda Workman, Πηγή: www.migraine.com